سوراخ هایی که در قسمت های بالای گوش انجام می شود خطرناک است و ممکن است با کوچکترین تماسی گوش پاره شود.
در پیرسینگ عموما قسمت نرمه گوش سوراخ می شود اما در چند سال اخیر برخی از خانم ها بیش از یک سوراخ روی گوش ایجاد می کنند و این سوراخ ها را در قسمت های بالایی گوش هم انجام می دهند. بافت بالای لیه گوش بسیار نازک است و به دنبال کوچک ترین تماس ممکن است پاره شود و یا سبب خونریزی و آسیب بافت غضروفی شود.همچنین بافت استخوانی پشت گوش نیز ممکن است با ضربه به واسطه گوشواره شما ممکن است صدمه ببیند.
یرسینگ یا سوراخ کردن گوش اگر توسط پزشک ماهر و در شرایط مناسب انجام شود، عوارض خاصی ندارد اما در غیر این صورت، عوارض بسیاری دارد که شایع ترین آن ها عفونت است که تنها در یک سوم بیماران ملایم خواهد بود. دومین مشکل مربوط به تشکیل شدن بافت جوشگاهی و یا اسکار و یا گوشت اضافه است که در افراد مستعد تشکیل می شود و زیبایی آنها را پس از پیرسینگ مختل می کند.کلویید ها که در واقع همان گوشت اضافه هستند به سختی درمان میشوند وحتی ممکن است درمان کردن آن ها سبب تشدید کلویید گردد.
خطرات سوراخ کردن قسمت بالایی گوش
مشکل سومی که ممکن است به دنبال سوراخ کردن گوش ایجاد شود، مربوط به افرادی است که پوست آنها به فلزاتی مثل نیکل، مس، کبالت یا کروم حساسیت دارد. گوشواره هایی که در ترکیب آنها از این مواد استفاده شده است، به دلیل تماس مداوم با پوست می توانند عکس العمل آلرژیک و حساسیت ایجاد کنند. از آنجا که سوراخ کردن گوش در سنین کمتر از 11 سال ممکن است باعث ایجاد کلویید یا گوشت اضافه در محل سوراخ شود، بهتر است این کار را به سنین بعد از 11 سالگی موکول کرد.